Mijn High School jaar in Mexico.

Vakantie en al meer dan 100 dagen in Mexico.

Hallo allemaal!

Weer even een update vanuit het nog steeds zonnige Mexico. 's Ochtends is het wat fris, rond de 7/8 graden, maar overdag nog altijd over de 20 graden. Daar geniet ik lekker van!

Op 24 november was het Thanksgiving, en hoewel dit geen officiele feestdag in Mexico is, vierden wij dit toch. Niet heel uitgebreid zoals in Amerika, maar met een bescheiden diner met wat familie van Liz die ook in Queretaro woont.
Natúúrlijk, zoals het hoort, aten ook wij kalkoen. Dat ging samen met iets waarvan ik de naam vergeten ben, maar wat wel heel lekker was. Als dessert hadden we een taart, gemaakt door de familie. Ook die was erg lekker.
De dag ervoor, 23 november!!, meer dan een maand van de voren, hadden we trouwens de kerstboom al opgezet. Ik vind het een beetje vroeg, maar ze vieren hier dan ook geen Sinterklaas, dus dan kom je al gauw sneller in de stemming denk ik, haha.

Op 26 en 27 november ging ik, samen met mensen van AFS, op een tripje naar San Luis Potosí (buurstaat van Queretaro). Daar zouden we de Sierra Gorda gaan bekijken. Een heel groot natuurgebied.
De trip was niet georganiseerd door AFS, maar door een reisorganisatie. Ik wist verder niks, dat had AFS kortgesloten.

En ik kan je vertellen, wat een vreselijke pruttrip!! Het was een trip ook met andere mensen (jongeren rond de 21 t/m 23 jaar). Ook de mensen van de reisorganisatie waren rond de 21 jaar. En echt, ik had die hele trip beter kunnen organiseren, zonder de omgeving ooit gezien te hebben.

Nou, we vertrokken (was de bedoeling) zaterdagochtend om 3.00 uur in de ochtend (lekker vroeg). In de reisbescheiden stond dat we beter rond 2.30 uur aanwezig konden zijn voor een goede plek in de bus. Ik heb die nacht bij de coordinator van AFS geslapen, omdat zij dichterbij de afspreekplek woont. We waren rond 2.40 uur op de afspreekplek, en je raadt het al: geen bus te zien. Opzich geen probleem (heb heus wel wat aanpassingsvermogen) maar wel om 2.40 uur in de ochtend!!!
Ik weet niet meer precies hoelaat de 'bus' arriveerde, maar het was natuurlijk weer veel te laat. En, ze spraken over een 'goede plaats' in de bus. Nou, er was alles behálve plaats. Het was een vreselijk klein busje met 4 rijen waar op elke rij 3 mensen geperst werden. Achter de bus aan, reed trouwens nog een auto met onze twee 'reisleiders' en nog iemand die meereisde. Ik zat achteraan in het midden van 'mijn rij', en dat was vreselijk. Als een van de mensen met de langste benen, en dan ook nog in het midden, kon ik ze dus nergens kwijt. Voor een kort ritje niet erg, maar het was 5 uur rijden tot onze bestemming. Ook wilde ik (en mijn AFS-genoten) nog wat slapen, zodat als we in San Luis aankwamen we optimaal van alles konden genieten. Maar, daar dachten onze reisgenoten even anders over. De hele reis hebben ze super hard muziek gedraaid. Ook was onze chauffeur niet heel erg bang om zijn auto kapot te rijden. Hij reed namelijk zó hard over de drempels (en die zijn er nogal wat in Mexico) dat je helemaal omhoog vloog. Zo werd je dus weer lekker wakker geschud uit je toch al zo geweldige slaap.

Nou, na 5 uur kwamen we dus aan. In het dorpje Xilitia hebben we wat gegeten, maar toen moesten we wéér de bus in om naar 'Las pozas de Edward James' te rijden. Dat was een soort jungle met daarin surrealistische gebouwen. Ook was er een waterval. Ik vond het wel echt super om te zien. De surrealistische bouwwerken zagen er een beetje verwaarloosd uit, maar ze zorgden wel voor een mooi contrast met de natuur. Dus dat was erg leuk om te zien!
Onze 'reisleiders' (ze deden eigenlijk niks, betaalden de kaartjes van het geld dat wij al betaald hadden, zeiden waar we waren en dat was het) zeiden dat we om 11.30 uur terug bij de ingang moest zijn. Natúúrlijk was er niemand op tijd terug. Daarna wilden ze een of ander alternatief plan gaan doen wat ik niet helemaal begreep. Maar we zouden ipv. 3 maar 2 dingen gaan bezoeken, zodat we meer tijd hadden om te rusten. Dan zouden we de dag daarna extra vroeg (rond 5 uur 's ochtends) op moeten en dan gingen we de rest bekijken. Nouja, zij zouden de afstanden wel weten...

Het idee was om Puente de Dios te gaan bezoeken, maar dat werd op het laatste moment (toen we alweer 2 uur onderweg waren) wéér veranderd. We zouden toen toch maar 'El sótano de las Golondrinas' gaan bezoeken. Ik vond het ondertussen een beetje irritant worden, omdat ik wel door had dat onze 'leiders' geen idee hadden wat de afstanden waren, of waar iets lag. We hebben dan ook wel 5 keer de weg moeten vragen. En toen we er uiteindelijk waren was het al heel laat op de middag. We moesten toen ook nog 586 (ongelijke) trappen af. Het was het zeker waard! 'Sótano de las Golondrinas' is een soort grote hele diepe kloof. In de lucht vliegen heel erg veel vogels. Om de zoveel tijd duiken deze vogels met heel veel kabaal zo de kloof in. Dat was wel echt super gaaf om te zien. Ook kon je naar de rand van de kloof toe. Dan werd je vastgebonden en mocht je even over de rand kijken. Ik heb dat ook gedaan. Je kon niet heel erg veel zien, maar het was wel gaaf om te doen.
Ik vond het heel mooi om te zien dat die vogels zonder enige sturing dat zo mooi deden. Ze bleven dan eerst een hele tijd boven in de lucht rondcirkelen en doken dan ineens naar beneden. Gaaf!
Daarna moesten we ook nog die 586 trappen naar boven. Dat is dus niet mijn favoriete bezigheid én ik heb al een tijdje niet meer gesport (ook hadden we sinds het ontbijt niks meer gegeten), maar heb mn verstand op 0 gezet en ben zonder te stoppen zo naar boven gelopen. Toen was ik dus als eerste boven. Sommigen vroegen ook nog of ik veel aan sport doe. Nou, nee dus. Ik vond het wel heel grappig, want als er iets niet goed is bij mij, is het mijn conditie hahaha.

Toen ik boven kwam, was het inmiddels al donker geworden. We hebben daar tacos gegeten. Dat was erg lekker. Tacos zijn echt mijn favoriete eten in Mexico.
Na het eten moesten we voor de zoveelste keer de bus in en zijn we naar het adres waar we zouden slapen gereden. Ook dit duurde weer 2 uur (met meerdere stops, omdat mijn reisgenoten héél erg graag alcohol wilden kopen). De reis was tot nu toe helemaal niks, dus ik was heel erg benieuwd waar we zouden slapen. Het was in een huis, geen hotel dus. Gelukkig was dit een super locatie!! Het was een super groot huis waar iedereen van de groep gewoon een eigen bed had. Er waren 3 kamers, en wij van AFS (5 pers. in totaal) kregen de grootste kamer. Deze had ook een eigen badkamer. De anderen twee kamers moesten een badkamer delen. Ik heb meteen als eerste de badkamer geclaimed en ben gaan douchen en me klaarmaken voor bed. Het was inmiddels 23:00 uur en ik was helemaal op.
Maargoed, alle anderen wilden nog lang niet naar bed (ookal moesten we de volgende ochtend weer om 07:00 uur vertrekken; plan om om 05:00 uur te vertrekken was weer veranderd) en gingen nog even een poolparty houden tot 02:30 uur in de ochtend. Ook ging de muziek weer super hard aan. Maar omdat ik zo kapot was heb ik toch erg goed kunnen slapen.

De volgende ochtend zijn we rond 07:30 weer vertrokken. We moesten vandaag nog veel zien, dus we konden niet overal even lang blijven (dit bleek natuurlijk weer grote onzin). We gingen op weg naar 'la cascada de Tamul', een grote waterval. Na weer 10 keer de weg te hebben gevraagd kwamen we er eindelijk aan. Toen waren we bij het 'beneden' deel van de waterval, waar je hem dus van beneden zou kunnen bekijken. Toen begonnen onze reisleiders ineens te zeuren over dat we geld moesten bijbetalen. Daar had ik geen zin in. Ik had voor de reis betaald zodat alle bezienswaardigheden erin zouden zitten, dus vond het niks om voor (een onduidelijke reden) extra geld neer te leggen (had op dit moment al helemaal geen vertrouwen meer in de reisleiders). Maar na wat gepraat werd er toch besloten om het ineens niet te doen. Toen zouden we naar het 'bovengedeelte' gaan van de waterval. Daar aangekomen moesten we eerst nog over een hobbelweggetje. Maar eerst moesten we nog heel lang wachten, omdat twee meiden zich ineens nog wilden omkleden. Ook moesten de mensen uit de andere auto bij ons in de bus, omdat de weg te heftig was voor hun gewone auto. Toen hadden we dus al helemaal geen enkele persoonlijke ruimte meer. Het zou zogenaamd ook maar voor '5 minuten' zijn, maar dat werd meer dan een half uur. Daarrna werd de weg zo slecht dat de bus er niet meer door kon. Toen moesten we nog een stukje lopen en kwamen we bij de rivier uit. De stroming was erg sterk. Het bleek toen dat we de rivier moesten oversteken om bij de ingang van de waterval te komen (onze geweldige reisleiders hadden ons gewoon even naar de verkeerde kant van de rivier gestuurd). Ik had geen zwemkleding bij me én zag het niet helemaal zitten om een rivier over te steken met zulke sterke stroming, met mensen die ik niet kan vertrouwen (of misschien niet wilde vertouwen).
Na heel wat gedoe heb ik toch ingestemd en ben ik in mn gewone kleren de rivier over gestoken. Daarna hebben we nog meer dan 1 km op slippers over een zandpad met rotsen moeten lopen. Het was een tocht langs de de rivier met het mooiste, helderste water dat ik ooit heb gezien. Het was zo mooi blauw! En ook niet eens heel koud (dat had ik wel gemerkt met het oversteken). Daarna kwamen we aan bij de waterval. Dit was zo gaaf om te zien! Vanaf daar kon je alleen het bovenste stuk zien, maar het was heel mooi. Een stukje voordat het water naar beneden stortte was afgezet zodat je er kon zwemmen.
Ook kon je de hele waterval zien, maar hiervoor moest je een gevaarlijke tocht naar beneden afleggen. Ik heb het wel gedaan, en het was zo gaaf om die hele waterval te zien.

Hier waren we natuurlijk ook weer veel te lang, en het was toen al duidelijk dat we niet alles meer zouden kunnen zien. We zouden nog wel naar Puente de Dios gaan.
Hiervoor hebben we weer heel erg lang in de auto moeten zitten, en toen we er arriveerden zeiden ze dat ze gesloten waren. Na heel lang aandringen mochten we toch doorlopen, en na weer veel trappen naar beneden waren we er eindelijk. Het was toen vrijwel donker, en waar het water normaal ook mooi helder en blauw is was er van die schoonheid in het donker natuurlijk niks te zien.
Dus, we hebben uiteindelijk over een hele dag maar één bezienswaardigheid gezien. Hup, tijd en geld weg voor de andere bezienswaardigheden.

Hierna moesten we nog terug naar Queretaro. In de reisbescheiden was ons beloofd om 22:30 uur terug te zijn in Queretaro, wat voor mij goed uitkwam omdat ik om 07:00 uur weer school had én verschillende examens (het was namelijk examenweek).
Maar het was inmiddels al 19:00 uur, en we moesten nog 5 uur rijden. Dan zou het dus sowieso al 00:00 uur worden. Ook nog wel te doen. Maar, onze andere reisvrienden wilden eerst nog lekker uit eten. Dit kostte ook nog tijd én we zijn nog een heel stuk omgereden omdat ze niet terug wilden rijden via de Sierra Gorda 'omdat die wegen te veel bochten hadden'. Ik kan je vertellen: we waren om 03:00 's nachts terug in Queretaro. Toen moest ik nog met de taxi naar huis en was ik om 03:30 uur thuis.
Ik heb toen via Whatsapp tegen Victor gezegd dat ik mijn eerste 2 lesuren zou overslaan, zodat ik om 09:00 uur zou beginnen (vanaf dat uur had ik pas examens).

Het was een verschrikkelijke organisatie op een reis met bezienswaardigheden die het zéker waard waren. Helaas hebben we dus niet alles kunnen zien.
Het geeft me dan ook wel een beetje troost dat het wel hele mooie plekken waren om te zien, want de rest was niks.

Inmiddels heb ik vakantie. Mijn examens zijn over het algemeen goed gegaan. Ik zal een foto bijvoegen van de punten die ik in dit semester heb behaald.

Gisteren was het sinterklaas, en het was toch raar om daar niet bij te zijn. Ik heb iedereen van het gezin (Victor, Liz, Cami en Dianise) een, in sinterklaaspapier verpakte, chocoladeletter gegeven die oma mij op had gestuurd. Volgens mij vonden ze het leuk, alhoewel ze van het concept Sinterklaas (ook na uitleg) helemaal niks begrijpen.

Vandaag ben ik ook voor de eerste keer naar mijn Spaanse les geweest. Ik ga voortaan op dinsdag en donderdag 1 uur (9 tot 10 in de ochtend) naar Spaanse les om nog wat grammatica te leren en vooral om te praten. Ik versta namelijk nu bijna alles, maar praten is nog wel lastig.

Dit was het weer. Ik weet het, weer een erg lang verhaal, maar wilde jullie de gedetailleerde beschrijving van mijn geweldige (maar toch ook weer vreselijke) trip niet onthouden. ;)

Ohja, nog even over hoe ik me voel. Het gaat goed en ik ben ook nog steeds erg blij hier. Ik begin soms, waarschijnlijk door het begin van het 'feestseizoen' (en door in het gat vallen van vakantie en dus het wegvallen van mijn dagbesteding), wat meer aan thuis te denken. Ook mis ik het een beetje dat ik thuis álles kan zeggen (en ook wat beter kan omschrijven). Ik voel me zeker thuis en op mijn gemak hier, maar het zal nooit écht thuis zijn.
Maargoed, het kan ook niet altijd 100% gaan en dat accepteer ik ook.

Het gaat dan misschien nu niet 100%, maar ben nog steeds wel van plan om er 100% voor te gaan. Hopelijk gaat het snel weer top.

Tot de volgende blog!

Los quiero!

Maud

ps. Ik ben inmiddels alweer 109 dagen in Mexico. Nog 221 te gaan. Dat is nog lang, maar dat moet goedkomen. Die eerste 100 dagen zijn ook heel snel gegaan!

Reacties

Reacties

Robert

Tja, kan je altijd nog reisleider worden als je het niet meer weet :)
De plaatjjes maken idd alles goed. Zeker de moeite waard alleeen de volgende keer maar zelf organiseren. Ben benieuwd hoe de Ruta Maya zal zijn.
Gelukkig vind je het ook nog fijn om terug naar Nederland te komen. Zou niet goed zijn als dat niet zo was. Daarom is dit wss de moeilijkste periode. Als je over 2 weken kerst hebt en een weekje weg bent dan krijg je het weer zo druk dat de tijd weer vliegt (hoop ik :) ).
Wel knap dat je al zo'n beetje alles kan verstaan dat is toch wel heel goed gegaan en met een echte Maud puntenlijst. Ben weer erg trots op je.
Houdt vol en alvast een fijne kerst, al zullen we elkaar nog wel spreken voor die tijd.

Inge

Zo, hier ook even een berichtje van mij uit het koude Helmond. Hier vriest het al een paar dagen, maar eind van de week wordt het weer wat warmer. Nog geen sneeuw en ijzel gelukkig. Geniet jij maar lekker van het Mexicaanse zonnetje in december!
Wat jammer dat je tripje naar de Sierra Gorda zo ontzettend slecht georganiseerd was. Dat zouden wij ZEKER beter hebben gedaan (: Maar wat ik op je foto's heb gezien is het er wel ontzettend mooi. Vind het trouwens wel een beetje eng dat je zo met een touw op die rand van de kloof zit....en met je slippertjes steile bergen beklimmen?? Gelukkig is het allemaal weer goed afgelopen en heb je weer een avontuur om straks aan terug te denken als je over 220 dagen weer thuis bent.
Wij denken ook heel veel aan jou maar dit is voor jou echt een ervaring voor het leven. Volhouden, er komen nog heel veel gave momenten de komende maanden. En met je Spaans gaat het nu ook snel vooruit, zeker nu je prive conversatielessen gaat volgen. Knap hoor!! (en dat rapport, niet normaal...daar mag je echt supertrots op zijn.)
Zo kanjer, succes met het invullen van je vrije tijd. Misschien kun je nu eens lekker koken of een taart bakken voor je gastfamilie?
Kus!xxx

Opa Theo & Oma Mien

Hoi Maud; Ik ga proberen op je prachtige (verhaal) een reactie te geven. Dat de organisatie slecht was kan ook niet anders, wat jullie in zo'n korte tijd allemaal wilde doen. deze rit had je in een week moeten doen, maar wel met een grotere bus. Wij zagen de kerstboom al staan inderdaad erg vroeg. Het lijkt daar elke dag wel feest met die mooi gedekte tafels. De foto's waren indruk wekkend. En al die vogels boven die kloof heel mooi gezicht, met dat mooie blauwe water. Die waterval is ook een mooi aangezicht, maar wij vinden je wel een waaghals met een touw over de rand van die kloof kijken, controleer je wel of het touw goed vast zit. Dan ook nog die puntenlijst hoe krijg je het voor elkaar met al die uitstapjes en die feestjes geweldig, het lijkt wel of je in Nederland op school zit. Maud een fijne vacantie tot februari hoe krijgen ze het verzonnen, maar goed rust maar lekker uit dan vliegen de volgende maanden ook weer om. Ook nog een fijn kerst feest met je gastgezin, maar volgend jaar weer bij Oma. P.S. is het niet gevaarlijk s'nacht's nog met een taxi naar huis alleen. Moppie de groetjes xxxxxx

Pascal & Anja

Hoi Maud,

Prachtige foto's en natuurlijk een echt Mexicaans verhaal, ha, ha.
Ja elk land zo z'n gebruiken en tekortkomingen.
En wij snappen wel hoor dat je ons toch een beetje mist, hoe kan het ook anders, LOL.
Geniet van je vakantie en we lezen je nieuwe belevenissen snel weer.

Liefs en groetjes ome Pascal & tante Anja

Rikie kluijtmans

Hallo Maud
wat een mooie foto,s en een prachtig verhaal om over je punten maar te zwijgen dat je ook wat mindere momente
hebt is ook normaal ga lekker verder met genieten dan komt het helemaal goed groetjes Rikie,

Mary

Hoi Maud,
Daar ben ik weer de laatste in de rij. Het is wel leuk om te lezen dat je al een wij gevoel heb met Mexico.....wij vieren dat hier net zo als in de Amerika (hahaha).
Dat het nu even niet zo goed gaat is ook omdat je een beetje ziek bent geweest en dan is het toch altijd fijner als je lekker thuis ben maar als je je weer wat beter voelt dan wordt het wel weer 100%.
Over je reisje, je moet maar denken als ik niet geweest was dan had je die mooie plekken niet gezien....dan maar een slechte organisatie het kan ook niet altijd goed gaan.
Voor een vreemd land en een vreemde taal is dat rapport zeker niet slecht ook al weet ik niet helemaal meer hoe de punten telling daar gaat. ik geloof dat een 8 bij ons een ongeveer een 6 is.
Hopelijk voel je je snel weer top....we missen jou ook hoor op al onze feestjes.
Maud tot snel in je nieuw Blog.
Groetjes 4M.

Peter en Mieke

Lieve kleindochter,
Wat een prachtige foto's heb je weer gemaakt. Die mooie natuur heb je toch maar weer gezien, ook al ging de reis er naartoe met veel ongemakken. Je moet maar denken, dat hoort ook bij Mexico!!
En ja, december is wel een maand om de huiselijkheid van thuis te missen, vooral als je ook nog met een "snotkop' rond loopt. Maar als je je weer beter voelt ga je weer volop genieten vooral van je reisjes die nog op de planning staan.
En dan dat super rapport. Geweldig om zulke mooie punten te halen in een vreemde taal. Je bent een kanjer.
Nou lieve meid veel succes met je conversatie cursus Spaans en een heel leuk weekend bij je vriendin. Kun je weer de echte Mexicaanse sfeer proeven!!
Doeiii xx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!