Mijn High School jaar in Mexico.

Het is alweer november..

Hallo allemaal! Hier weer een nieuwe blog!

Het is alweer november en dat betekent; deze maand word ik 18! Ik vind het toch wel een beetje een raar gevoel dat ik al bijna jarig ben. Het gaat toch wel snel. Ook vind ik het raar dat ik deze 'belangrijke' leeftijd niet in het bijzijn van mijn familie en vrienden in Nederland ga vieren. Maar het is natuurlijk ook leuk om het een keer op een andere manier te vieren!

Deze twee weken zijn redelijk 'normaal' verlopen, met uitzondering van afgelopen weekend.

Ik ben gewoon naar school geweest, heb mijn toetsen gemaakt (waarvan ik er goed heb gemaakt, maar ook een paar heel slecht heb gemaakt). Dat kom o.a. nog steeds door de taal en doordat ik veel lessen gemist heb (ivm uitjes in weekend). Ook is het zo dat ik wel mijn aantekeningen kan leren (wat moeilijk te onthouden is in een andere taal als je niet weet wat er staat), maar ik mis ook heel veel informatie die er door de leraar nog bij wordt vertelt tijdens de lessen.

Ik heb bijvoorbeeld voor aardrijkskunde een 8 gehaald voor mijn examen, wat ik super goed vind omdat het in het spaans is en een heel saai onderwerp (tectonische platen en vulkanen) was. Maar de lerares vond het wel eens tijd dat ik een 10 voor mijn volgende toets ga halen. Ja hallo, ik doe mijn best, maar dit vind ik wel echt heel erg overdreven. Ze moet al blij zijn dat ik een 8 heb.

Op vrijdag 21-10 hebben we het huis versierd voor Halloween. Dat werd heel erg serieus genomen en we zijn er dan ook de hele middag/avond mee bezig geweest. Het resultaat vind ik zelf echt heel gaaf geworden.
En mensen die denken dat je voor Halloween naar de VS moet gaan hebben het mis. Het is in Mexico, door grote invloeden vanuit de VS, ook een heel erg belangrijk en groot feest. Kinderen gaan met Halloween 's avonds ook de straat op voor Trick or Treat, op school zijn mensen verkleed met Halloween en er zijn veel Halloween feestjes.
Zelf heb ik helemaal niks met Halloween, maar het was leuk om het eens 'groots' mee te maken.

zaterdag 22-10 had ik een bijeenkomst van AFS. We zouden pizza gaan maken (op zijn italiaans, omdat we twee italiaanse studenten in Queretaro hebben).
We bleken naar een heel klein huisje te gaan ver weg van de stad, er was geen licht en het was heel koud. Het huisje stond namelijk op een open veld waar het heel erg hard waaide. Ook duurde het heel lang voor we eindelijk wat te eten kregen, en de Italianen wilden hun pizza alleen maar met z'ntweeën maken, en wilde geen hulp van mij of de Duitse studente. Ook was het eigenlijk meer een soort 'family meeting' van de familie van de coordinator van AFS waar wij dan toevallig ook bij mochten zijn. Al met al vond ik het helemaal niet leuk, en bleven we er naar mijn gevoel echt veel te lang (nadat het al donker geworden was, en zoals ik al zei was er geen licht).

Op zondag 23-10 was er op de school van Cami een pet contest. Het is een wedstrijd dat iedereen zijn of haar huisdier in een of ander raar pakje steekt, zichzelf matcht met de outfit van het dier (vooral honden), en dan een soort kort parcour loopt om zichzelf aan de jury te 'showen', Cami had Cleo (de hond) in een soort boevenpakje gestoken met een hoedje. Zelf had ze, samen met Victor, een gestreept blauw met wit boevenshirt aan.
Het was opzich nog wel grappig om te zien, maar ik vond het vooral erg zielig voor al die dieren. De meesten wilden het pakje helemaal niet aan, of ze wilden er niet in lopen.
Ook hadden mensen hun hond meegenomen, terwijl die helemaal niet met andere honden overweg kon. Soms was er dus een soort vechtpartijtje tussendoor.
Cami heeft niet gewonnen, er waren namelijk mensen die heel erg hun best hadden gedaan en bijv. een hele hotdog-kar gebouwd hadden.

Vanaf donderdag 27-10 zijn Liz en Victor samen naar Spanje vertrokken. Ze vlogen pas op vrijdag, maar vertrokken donderdag al naar Mexico-Stad. Om in het weekend dan niet alleen te zijn zou ik vanaf vrijdag tot en met maandag ochtend bij een vriendin logeren.
Vrijdag na school zijn we met de schoolbus richting haar huis gegaan. Bij de busstop zijn we door haar vader en zusje opgehaald en bij de 'mall' afgezet. We zouden namelijk naar de film Dr. Strange gaan. Deze film was een stuk beter dan dat ik van te voren verwacht had.
Na de film gingen we naar haar huis en moest Karyme nog al haar huiswerk doen voor 'Cadena'. Cadena is een soort religieuze scouts groep waar zij iedere zaterdag vanaf 10.00 uur tot 20.00 uur naartoe gaat. Ik zou deze keer ook meegaan. Het huiswerk was verschillende knopen leggen en uitleggen waar ze voor waren. Ook moest ze nog een heel verslag schrijven voor haar 'cursa de jefas', dat is een traject om 'baas' te worden van haar groep.

De volgende dag gingen we dus naar Cadena. De familie van Karyme is erg gelovig dus toen we in de auto zaten werd er al een gebed gedaan. Ook moest ieder familielid apart zeggen waar ze dankbaar voor waren.
De dag bij Cadena begon met een heel lang verhaal over de opwaring van de aarde (maar eerst klinkt er dan een fluit en moet iedereen in een rij gaan zitten bij hun eigen groep). Dit was met jongens en meisjes samen, maar de rest van de dag waren de jongens en meisjes gescheiden. Het volgende onderdeel was bidden met behulp van de Bijbel. We moesten elkaars handen vasthouden en werden er verschillende gebeden opgezegd. Ook moesten sommige meiden apart wat zeggen.
Daarna was het tijd om te eten (wat je zelf moet kopen) en te relaxen. Iedereen zit bij zijn eigen groep. De groep van Karyme heet 'Enewetok'. Na het relaxen hadden we het onderdeel wat ik het meest vreselijk vond. Elke groep ging dansjes doen en meerdere liedjes zingen. Ook moesten de groepen opdrachten doen. En alles moest zo enthousiast en gek mogelijk, want alles was voor punten. Na dit gedans en gezing werden er weer verschillende gebeden gezegd, en de 'jefas' gingen ook nog samen in het midden van de kring bidden.
Hierna hadden we gesprekken over religie. Ook werden er nog twee spellen gespeeld; worstelen met een blindoek om en proberen alle waterflessen om de glijden op een soort waterbaan met zeep. Nadat iedereen helemaal vies was, was het tijd om naar de kerk te gaan voor de mis. De kerk zat stampvol.
Na de kerk was het tijd voor de afsluiting en werd de winnaar van de dag bekend gemaakt. Ook dit weer gepaard met dansjes en liedjes. Wij waren eerste geworden (komt natuurlijk door mijn enthousiaste deelname aan alles, hahaha grapje)!
Ik vond het leuk om een keer mee te maken, en de meiden zijn er ook best aardig. Ik werd namelijk de hele dag belaagd door meiden van andere groepen. Ik kreeg ook steeds dezelfde vragen en dingen te horen; 'je bent echt mooi' 'kom je volgende week weer' 'waar kom je vandaan' 'spreek je Spaans' 'op welke school zit je' 'hoe oud ben je'. Op een gegeven moment stond er echt wel een groep van 15 meiden om me heen. Het was een beetje 'too much', maar ook wel weer lief dat ze zo veel interesse hadden!
Maar voor mij is het iets te gelovig en daar voel ik me toch niet echt goed bij.

Zondag hebben Karyme en ik 's ochtends een film gekeken. 's Middags moesten we namelijk weer naar de kerk. Maar toen we bij de kerk aankwamen hoefden Karyme en ik niet naar de mis (omdat we zaterdag al geweest waren en ze wisten dat ik niet katholiek was). Ik heb wel duidelijk aangegeven dat ik respect heb voor hun geloof en dat ik het helemaal niet erg vind om mee te gaan naar de mis, maar ze vonden het niet erg als we niet gingen.
Toen hebben we over de markt gelopen en in verschillende boeken winkels gekeken. Daarna moesten we de opa en oma van Karyme ophalen. Zij waren naar een mis in een andere kerk geweest en zouden de middag bij hun in huis komen. We hebben toen hele lekkere zelfgemaakte hamburgers gegeten, en het was erg gezellig.
We moesten 's avonds al wel weer redelijk optijd naar bed, want we moesten op om 5 uur. Karyme woont namelijk aan de andere kant van de stad.

Het was een erg leuk weekend, anders dan normaal, maar erg leuk om het dagelijk leven van een ander Mexicaans gezin mee te maken.

Vandaag is het 2 november en de Dag van de Doden, en ben ik vrij van school. Thuis staat een altaar met foto's van dierbaren die zijn overleden en met eten dat ze lekker vinden. Ook staan er doodshoofden van chocolade gepersonaliseerd met onze namen. Dat vind ik echt super leuk!

Deze zaterdag, 5 november, is het de verjaardag van Karyme en ga ik weer naar Cadena. Dit komt omdat Karyme dan 'jefa' wordt en dat is een belangrijke gebeurtenis. Daarom mag ze vrienden uitnodigen. Ook heb ik dan mijn uitvoering van Ritmos Latinos, maar dat is verder nog heel onduidelijk waar en hoe laat dat precies allemaal is. Ik weet allemaal nog niet hoe ik dat in 1 dag ga passen, maar dat zie ik later wel weer!

Dit is weer alles wat ik deze twee weken heb meegemaakt.

Tot de volgende blog!

Maud

Reacties

Reacties

Inge

Ja, het is alweer november. De tijd vliegt voorbij en je bent bijna 18!!!!! Maak je maar niet druk over je verjaardag, dat wordt vast een gezellig Mexicaans feestje.
Ik lees dat het met je katholieke opvoeding ook nog helemaal goed gaat komen. Jij weet straks meer van de kerk dan ik (: Maar wel interessant om dat allemaal eens mee te maken, toch?
Heeel veel succes met je dansuitvoering en veel plezier op de verjaardag van Karyme. Kus!

Robert

Lache zo'n exchange programma, zo kom je nog eens ergens en dan helemaal eens iets anders dan wat je in Nederland zou doen.
Dat dansen is ook wel een dingetje, dat is soms niet leuk begrijp ik maar als je daar straks op terug kan kijken dan is dat geweldig denk ik.
Veel plezier op 5 november en dan op naar de 18de.

Peter en Mieke

Wat heb je weer een heerlijk lang verhaal geschreven. Leuk om te lezen hoe het bij andere Mexicaanse gezinnen toegaat. Heel veel succes zaterdag met je latino-dansuitvoering en ook weer veel plezier met het verjaardags feestje van je vriendin Karyma. Je hebt trouwens weer erg mooie foto's gemaakt. Dikke knuffel en xx

Rikie kluijtmans

Hallo Maud
wat weer een mooi verhaal je maakt wel leuke dingen mee
geniet er ook maar van want de tijd gaat snel
ik wens je ook vast een leuke verjaardag
groetjes rikie

Opa Theo & Oma Mien

Hai Maud; Wij vinden het iedere keer weer spannend als we jou blog weer kunnen lezen. En ja wij vinden het ook raar jou 18e verjaardag op afstand te moeten vieren. (9206 KM) Maar we hebben Kaj nog die is wel thuis.
Maud nou kun je zelf eens meemaken hoe moeilijk talen zijn met dialect, zeker zoals jij ook nog lessen moet volgen. Wat die lerares betreft dat het tijd wordt dat je een 10 gaat halen, die is niet goed wijs een 8 is prachtig. Wat betreft het geloof daar, dat was in Nederland ook wel misschien wat minder extreem, maar op zondag 2 x naar de kerk en s'middags naar het lof (dat was ook naar de kerk). Dan moesten de vrouwen een hoedje of een hoofddoek op het was wel zonder dansen. Halloween is ook al een paar jaar naar Nederland overgewaaid, maar ik geloof niet dat dat een blijvertje zal zijn. Verder lezen we dat je een druk leven hebt daar veel feesten en plezier maakt, fijn dat het zo goed met je gaat en alvast een fijne 18e verjaardag over 15 dagen. groetjes; Opa & Oma xxxx

Pascal & Anja

Hoi Maud,

Leuk zo'n cultuur ervaring. Dat nemen ze je niet meer af. En ook mooi dat je de ander respecteert voor wat zij geloven. Siert je...!
Fijn dat je leuke vriendinnen maakt en met alles toch zoveel mogelijk probeert mee te doen. Super meid..zo leuk om je d.m.v. je blog te volgen. Geniet nog lekker en die verjaardag komt wel goed.....!
Liefs van ons en tot de volgende blog.

Ome Pascal & tante Anja

Mary

Hoi Maud, ik wil je bedanken voor je blogs. Het is elke keer weer heel erg leuk om te lezen wat je allemaal aan het doen bent. Hopelijk hou je het vol om ons op de hoogte te houden. Alvast een hele fijne verjaardag toegewenst. Dikke kus van de 4 M's

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!