Hola!

Het is weer iets meer dan een week geleden sinds ik wat geschreven heb. Mijn weken zien er eigenlijk steeds hetzelfde uit; vanaf 07.00 (of 08.00 uur op vrijdag) les tot en met 15.00 uur (14.00 uur op maandag en woensdag), daarna naar huis om te eten, op maandag en woensdag weer terug naar school om te voetballen en anders huiswerk doen. ’s Avonds wat rusten en Netflix kijken en dan rond 22.30 uur naar bed om de volgende dag weer op te staan om 5.50 uur.

Wat wel veranderd is, is dat ik eerst per fiets naar school zou gaan, en dat hebben we geprobeerd; ik op de fiets, Victor op de motor en Liz en Cami in de auto. Dat was niet zo’n succes. Het bleek ietsje te stijl om dat stuk naar school te kunnen fietsen (ik kwam bijna niet vooruit), dus zei Liz dat ze me voortaan op de heenweg zou brengen en op de terugweg moest ik de schoolbus nemen. Ik dat vragen op school, maar er blijkt helemaal geen schoolbus naar Cumbres Del Lago (Colonia waar ik woon) te gaan, omdat dat te dicht bij school is (wel echt te ver om bijv. te kunnen lopen). Nu brengt en haalt Liz me voortaan toch, maar zal ik op de dagen dat ik om 14.00 uur uit ben een uur extra op school zitten, omdat ze niet eerder weg kan van haar werk. Als ze wel eerder weg kan, heb ik geluk en hoef ik niet te wachten.

Verder was de AFS-avond erg gezellig, met o.a. een voorstelling van typische Mexicaanse dans. De musical was ook erg leuk, ook al verstond ik er niet veel van.

Verder ben ik vrijdag nog naar de film geweest met 3 vriendinnen uit mijn klas, wat ook erg gezellig was. We hebben de film Star Trek; Beyond Limits gezien. Ik vond het een leuke film, omdat ik de verhaallijn ken, maar zij vonden er niet veel aan, omdat ze nog nooit een andere Star Trek film hadden gezien en dus niet snapte wat elk karakter voorstelde.

Verder wil ik in deze blog de grootste verschillen tussen Mexico en Nederland, die ik tot nu toe heb gezien/meegemaakt, vertellen.

1. Wegen

De wegen zijn hier zoveel slechter dan in Nederland. Overal zitten gaten in de weg en liggen stenen op straat. Bij ons in de straat was er een heuvel (dat zorgt dat mensen niet te hard door de straat rijden) meer dan een week op 2 plaatsen kapot (als je het niet ziet rijd je je hele auto kapot), en moesten we elke keer helemaal naar de zijkant uitwijken om fatsoenlijk over de heuvel te komen. Je moet hier niet erg gesteld zijn op je auto, want ze gaan hier eerder kapot dan dat ze heel blijven met deze wegen.

Ook is het gevaarlijk om hier te lopen of te fietsen. Er zijn eigenlijk overal alleen wegen voor auto’s, soms voetpaden, maar al helemaal nooit een fietspad. Als je loopt of fiets ben je dus al snel aangewezen op de straat met auto’s. En dat is niet erg veilig. Auto’s zijn niet gewend aan fietsers en voetgangers, dus je moet heel erg oppassen om niet aangereden te worden.

2. Verkeersregels

Ze zijn hier niet zo streng op verkeersregels. Het is meer; gaan, of je staat een uur te wachten. Op de weg naar school hebben wij voorrang, maar er zijn altijd auto’s die er even snel voor willen schieten.

Ook de regel ‘je riem omhebben in de auto’ wordt hier een beetje met een korreltje zout genomen. Langs de weg staan wel borden dat het beter is om je veiligheidsgordel om te hebben, maar er echt naar luisteren doen ze niet. (Ik heb wel altijd mijn riem om.)

3. De bus

Zoals ik net al zei ben ik vrijdag met 3 vriendinnen van school naar de bioscoop geweest. We hebben toen de publieke bus genomen. Wat een verschil met Nederland zeg, en als ik eerlijk ben neem ik liever niet meer de bus, behalve als het niet anders kan.
Er staat nergens aangegeven dat ergens een bus stop is, je weet het of je weet het niet. Ik vroeg of er een tijd is waarop de bus aankomt, maar nee, je wacht en hoopt dat er een bus komt. Toen er eindelijk een bus kwam, reed die gewoon door. Daarna zijn we naar een andere bus stop in de buurt gelopen en hebben daar gewacht. Op het moment dat de bus komt is het dringen geblazen en moet je ‘vechten’ voor je plekje in de bus, die dan op dat moment eigenlijk al helemaal vol is.
De rit zelf is ook niet echt geweldig. De bus scheurt door het verkeer heen en nergens staat aangegeven wat de volgende bus stop is, nogmaals, je weet het of je weet het niet. Het is een soort achtbaan rit en je moet je vreselijk goed vasthouden om niet om te vallen. Voor de grap zeiden we tegen elkaar dat je helemaal niet meer naar een duur attractiepark hoeft, maar gewoon de bus kunt nemen voor 8,50 pesos (ong. 0,40 eurocent).

Mijn huis

Het huis heeft 2 verdiepingen, de begane grond is redelijk ruim met een zitgedeelte, een eetgedeelte en een keuken. Ook is er een speelkamer voor Cami en een toilet. Op de eerste verdieping zijn de slaapkamers gevestigd. Er zijn in totaal 3 slaapkamers en ze hebben allemaal een eigen badkamer. Ook is er een soort tv-hoek, maar omdat elke kamer een tv heeft wordt daar niet zoveel gebruik van gemaakt. Wel vind ik het fijn om daar te zitten om een boek te lezen.
Aan de zijkant van het huis is nog een kamer met een badkamer gevestigd. Deze is voor Dianise, de vrouw die helpt in het huishouden. Dianise is in huis van maandag t/m zaterdag ochtend. Zij doet eigenlijk alles in huis; schoonmaken, wassen, eten koken, bed opmaken etc. Ik hoef dus opzich niets te doen in het huishouden, dat is heel luxe.

We hadden 2 huisdieren in huis, een hond en een cavia. Helaas is de cavia vorige week donderdag overleden, dus nu is alleen de hond Cleo nog over. De hond is echt super druk en heeft altijd heel erg veel energie. Haar is eigenlijk ook niks geleerd, dus ze luistert ook niet echt goed.

Nog even een korte samenvatting van het weekend.
Op zaterdag hadden we een lunch voor de verjaardag van Liz, met vrienden van Liz. Victor had heerlijk gekookt, echt super! De lunch had eigenlijk moeten beginnen om 14.30 uur, maar de eerste kwamen pas rond 15.45 uur. Toen zijn we gaan eten. Ik had alleen geen idee hoeveel er nog meer moesten komen (uiteindelijk 4 families in totaal), maar laat ik het erop houden dat de laatsten om 18.00 uur arriveerden! Hoezo een beetje laat? Liz was hier zelf ook niet heel blij mee, ze vond het wel érg laat (ze zei zelfs; ‘Was ik maar in Duitsland of Nederland geboren, daar zijn de mensen tenminste op tijd.’). Het probleem hier is dat je er niet boos om kan worden, omdat het gewoon normaal en geaccepteerd is.
Ik heb een groot deel van de avond met Padmé gepraat, de dochter van een van de vrienden van Liz. Ze is 14 jaar en heel aardig. Ze is nog nooit buiten Mexico geweest en was erg geïnteresseerd in mij en Nederland. Zij praatte heel duidelijk Spaans, dus ze heeft vooral Spaans gepraat en ik probeerde dan ook te antwoorden in het Spaans, maar als ik iets niet wist kon ik het in het Engels zeggen. Het verstaan ging me best goed af, ben ik heel blij mee!

Op zondag zijn we met het gezin naar het museum van Querétaro geweest in het historisch centrum. Dat was erg interessant en leuk om meer te weten te komen over de geschiedenis van Querétaro en het midden van Mexico.

Vrijdag is het een nationale feestdag; dia de la independencia. Dan wordt de onafhankelijkheid van Mexico gevierd. Dit is een erg belangrijke dag en ik ben erg benieuwd hoe dit precies gevierd wordt. Ik kijk ernaar uit!

Volgende week heb ik mijn eerste toetsweek. Ik ben benieuwd hoe ik het ervan af ga brengen. Ik ga mijn lessen in het Spaans sowieso niet halen, daarvoor snap ik echt nog veel te weinig. Ik ga mijn best doen voor mijn vakken in het Engels, maar ben benieuwd, want ik heb geen idee hoe de toetsen er hier uitzien.

En wat betreft het missen/heimwee. Dat valt gelukkig nog heel erg mee. Ik heb tot nu toe 1 erg slechte en moeilijke dag gehad. Ook mis ik thuis soms als er weer een ellenlang verhaal wordt gehouden in het Spaans en ik er wéér niks van begrijp, maar voor de rest gaat het heel goed. Er zijn genoeg mensen die mij willen helpen. Thuis praten we nu ook vooral Spaans, met Engels ertussendoor als ik het niet begrijp. Op school is dit lastiger. Liz spreekt bijvoorbeeld heel duidelijk Spaans, maar op school vind ik dat de meesten heel onduidelijk en erg snel praten. Dat is dus nog bijna niet te doen. Ook lachen ze soms om mijn Spaanse accent dat ik heb, omdat ik Spaans-Spaanse lessen heb gehad en niet Mexicaans-Spaanse lessen, maar dat vind ik een beetje raar. Het zou gewoon goed moeten zijn dat ik het tenminste probeer.

Tot de volgende blog!

Maud

Ps. De foto’s die ik toevoeg zijn te zien onder het kopje ‘foto’s’.
ps. Als je automatisch updates wil ontvangen, meld je dan even aan met je mailadres, ik weet namelijk niet zeker of ik mijn blogs op Facebook blijf plaatsen.